De laatste tijd is het weer erg onduidelijk. De ene dag is het warm voor de tijd van het jaar, de volgende dag is het 2 graden en vriezen je vingers er bijna af door een koude wind. Onhandig, want met freeflight wil je je graag warm aankleden en je weet op een gegeven moment niet meer waar je aan toe bent…
Een ander detail zijn je vogels. Chico is 7 en Loekie 2 jaar oud. Dan verwacht je toch wel dat ze je handschoenen kennen en accepteren als je buiten vliegt? Niets is minder waar… Ze zijn nu meer dan een half jaar aan je blote handen gewend en vinden het gek als je dan weer je handschoenen aan hebt. Chico wil niet opstappen op die enge dingen. (Echt, hij kent ze, zeker omdat ik deze handschoenen al minimaal 5 jaar heb!) Maar zijn veren gaan toch echt rechtopstaan en hij bijt in de lucht richting mijn gehandschoende hand. Doordat ze nu constant aan en uit gaan wennen de vogels er ook niet echt aan.
In eerste instantie heb ik de neiging om het maar gewoon te negeren. Jullie moeten het nu zo onderhand wel weten! Ik kan een handschoen aan doen. Big deal! En ik douw door en negeer botweg alle signalen van Chico als hij gaat opstappen. Hij komt al bijtend toch niet zo goed door die dikke winterhandschoen heen, maakt het uit!
"Ummm… Ja dat maakt uit Renske! Je vogel zegt NEE. Iets met respecteren ofzo?" "Ja, maar hij kent die dingen toch? Ik heb in een van de vorige jaren ergens al lang en breed aan habituatie (gewenning aan de omgeving) gedaan." "Prima, maar nu vindt hij ze weer eng en nu moet je daar dus iets mee doen." Ik zucht eens diep. Je hebt gelijk. Maar dat is zo vervelend…
Dan ga ik overstag en leg een zonnebloempitje op mijn handschoen. “Kijk eens Chico!” Chico klimt over mijn schouder en pakt zonder aarzelen het zonnebloempitje van de handschoen af.
Als ik hem laat opstappen dan doe ik nu wel even mijn handschoen uit. Met het naar me toe vliegen kan hij zelf kiezen waar hij landt terwijl ik de gehandschoende hand als stok voor hem op houd. Geduld. Hij went er wel weer aan. "Ook kleine vogels verdienen respect en doordouwen omdat wij iets willen hoort daar NIET bij. Ze moeten zelf de ruimte hebben om die keuze te maken. Bedenk dit meteen Renske, dat scheelt een boel stress bij hem en tijd bij jou!" Ja inderdaad, tijd. Als ik het rustig op zijn tempo oppak, dan went hij er binnen een paar dagen aan. Wals je over zijn grenzen heen, dan duurt het alleen maar langer en je breekt de vertrouwensband tussen jouw en je vogel af. Iets wat niemand wil...
Nog een ander goed argument waarom je het nooit zou moeten negeren: Loekie vind ze ook weer eng. En hij kan prima lomp terug doen met zijn snavel door die handschoen heen...
Au!
En dat is dan gewoon mijn eigen schuld;)