Een eerlijk verhaal over 1 specifieke casus. Mijn eigen vogel Rex de blauwkeel ara! Ik wil jullie graag meenemen in mijn en zijn (beknopte) verhaal. Bedenk daarbij dat de oplossingen en redenen specifiek zijn voor deze casus en niet hoeven te werken in jouw (of in andere) situaties. Elke vogel is anders en het is NIET normaal dat een vogel zo snel omslaat in agressie. Uitgangspunt moet altijd zijn dat we de vogel respecteren en naar zijn lichaamstaal luisteren.
Twijfel je over de gezondheid van je vogel? Helpt een CT scan jouw daar wel bij? Dan moet je dat vooral doen. Onze persoonlijke keuze (en besproken advies van de arts) was om hier mee te wachten op de vit D uitslagen.
En DE tip: Als de vitamine D van je vogel in februari al laag is, begin dan meteen met medicatie, ook als hij nog geen symptomen ervan vertoond. Denk niet zoiets als in mijn geval: mijn vogels komen gemiddeld 4-6 uur buiten en het mooie weer wordt al voorspeld. Die vitamine D wordt wel weer aangevuld... Ik had deze situatie achteraf waarschijnlijk kunnen voorkomen!
Denk 4 weken geleden… kom ik de volière binnen om hem binnen te halen. Er was niks gebeurd, we hebben die dag heerlijk buiten gevlogen. S’avonds, ik denk 2 uurtjes voordat het donker wordt kom ik Rex halen.
Hij reageerde al heel snel, dat ik denk he?
Ik doe het deurtje open van de sluis en zie Rex met opgezette veren, lage houding, vleugels wijd… *Ja, ga je mooie vleugels doen!*
Dan rent hij letterlijk over de tak op mij af. En ik sta met grote ogen te kijken… He Rex?
Ik zie de signalen maar was te verbouwereerd om er wat mee te doen. Dat is handig! Maar niet heus… Rex hangt dus in mijn hand en bijt. Nou ja, ik wiebel hem er toch maar van af, want hij laat niet los. Hij probeert vervolgens mijn voeten aan te vallen… en ik pak de fietspomp om hem op te laten stappen en hem weer terug in de volière te zetten. Deurtje gauw dicht…wow, rust. What the piep is hier aan de hand?
Ja, dan zou ik dat moeten weten he en moet kunnen achterkomen… mmm
Dus ik ga even zitten, bij de volière en observeer Rex. Ik kom eerst zelf weer even tot rust, want ik schrik ook, geloof me. En ja, het is toch wel de bedoeling dat Rex weer naar binnen gaat…
Ik heb hem die avond niet binnen gekregen. Ook op de opstapstok bleef hij me aanvallen, het was (bijna) een soort van persoonlijke agressie ofzo?
Dus hij heeft een nachtje buiten geslapen. (Okay het was warm)
Hij heeft slecht geslapen, ik heb slecht geslapen…
En s’ochtends zit ik weer bij de volière, ga ik mijn ontbijtje eten om hem te observeren. Ik kan natuurlijk dingen uitvragen, daar ben ik ook heel blij mee, he Rex?
S’middags konden we weer kroelen en kon ik alles weer met het beestje. What the piep?
Nou dan ga je het hele lijstje af… (van oorzaken)
- Angst
- Pijn
- Territoriaal
- Omgericht
- Hormonaal
- Persoonlijk
- Bezit enzovoort.
Zie voor meer info hier
*Dat is een mooi steentje!*
Dit is daarna nog 2 keer voorgekomen maar niet in de tuin (volière) Een keer als ik wilt opstappen bij de fiets en de andere keer binnen in de speelkooi. (En mijn speelkooi is een binnenvolière eigenlijk, maar ik noem het een speelkooi voor de vogels.
En dan wordt je een beetje onzeker van, want er kan opeens… De ene dag is je ara hartstikke blij en vrolijk en de andere dag valt hij je aan en blijft hij je aanvallen. En hij is dan echt pissend off! En laat ik hem dus maar zo veel mogelijk met rust. Foerageren in zijn verblijf of waar nodig en waar kan, maar meer kan ik niet doen met hem.
Omdat het zo plotseling is zou dat ook medisch kunnen zijn. Ik had verder niks anders gedaan als normaal, dus dan gaan we naar de vogelarts. (Om pijn te kunnen uitsluiten)
In Utrecht, niks gevonden.
*He Loekie! Zachtjes meneertje! Rex nee, Loekie mag ook!*
Niks gevonden, CT scan vond ik dan weer niet nodig, dan zijn we 800 euro verder (650 euro alleen voor de CT scan) voor een ara die wel in principe gezond oogt en eruit ziet. En energie heeft en vliegt. En we hebben vitamine D laten prikken.
Dat wilde ik zo ie zo al laten doen, omdat ik dit wilde vergelijken met de winter.
Vitamine D heb ik woensdag te horen gekregen dat deze vreselijk laag was, sterker nog: nog lager dan in februari(!) Hoe dan? Deze vogel komen 4-6 uur per dag buiten…
Met andere woorden, Rex had gewoon pijn. En reageert dit af op mij.
De nummers: Om en rond de 50 willen ze (artsen) zien en Rex had 10(!) Ja dat is wel heel erg weinig. Dus afgelopen maandag is de medicatie binnengekomen. En ze zijn nu alle twee aan de vitamine D.
Betekend dat hij elke 3 maanden moet prikken of de vitamine D niet te hoog wordt, want dat is net zo’n groot probleem. Maar een tekort aan vitamine D naast spierzwakte, kan het op een gegeven moment ook pijn veroorzaken. Ook in de botten, ook in de spieren enzovoort. Met andere woorden. Rex had gewoon pijn en reageerde dit af op mij.
Hoe kan dit nou? Verschillende soorten hebben verschillende vitamine D behoefte.
Daarnaast verschillende fases. Denk aan dat een jonkie bijvoorbeeld, die nog uit moet zwaren, veel meer vitamine D nodig heeft voor de calcium van de botten, dan een volwassen vogel.
De zon in Bolivia zal ongetwijfeld ietsjes sterker zijn dan de zon hier in Nederland, dat zal ook nog wel een dingetje kunnen zijn.
En in de voeding (in het wild) kunnen ze ook nog wel eens vitamine D binnenkrijgen.
Als je dan opeens een bijtende verenbol hebt die van het ene op het andere manier (moment) kan omslaan… ja ik heb 2 seconde, maar als hij een tuigje aan heeft, hoe dan? Denk je dat ik die in 2 seconde uit heb en hem in de volière heb zitten? Nee…
Daar wordt je zelf ook wat onzeker van. Nou zijn de afgelopen weken heel rumoerig geweest en zijn er een aantal dingen gebeurd, maar dat is voor een ander filmpje. Dus ik zit dan ook even niet zo lekker in mijn vel. Rex zit niet lekker in zijn veren… Ja ik mag jouw (Loekie) ook soms even kroelen he? Ik vind het heel leuk dat jij er ook bij bent.
Dan kan je dus heel makkelijk in een (vicieuze) cirkel naar beneden terecht komen. Ik wordt onzeker, Rex wordt onzeker van mij, ik wordt weer onzeker van Rex en we blijven alleen maar bijten en vervelend doen.
*Rex, daar gaan we ook niet heen… He, wat jammer nou! Goed zo!*
Hoe ben ik daar nou uitgekomen, uit die vicieuze cirkel naar beneden? Handschoentjes...
Ik heb snijhandschoenen besteld. Die ik dus normaal nooit gebruik, maar ja, ik denk na de tigste bijtwond had ik er niet zoveel zin in en had ik er ook niet meer zoveel vertrouwen in.
En dat heeft er gewoon weer voor gezorgd dat ik rustig kon ademhalen, want Rex beet me niet de hele tijd. Ik heb ze niet gebruikt om te forceren, he mensen. Het is gewoon weer om vertrouwen te krijgen in Rex en Rex weer in mij en we luisteren nog steeds naar de signalen enzovoort. Het is dus niet voor doorduwen, want het bijten heeft wel degelijk een functie en een signaal geeft dat af.
Je ziet dat ik het nu ook weer met 1 handschoen doe en het hoeft niet meer per se met 2. Ondertussen was Rex natuurlijk ook nog vreselijk in de rui. Hij heeft denk ik 3 staartveren de afgelopen 3 weken verloren en nog wat vliegveren. Nou ja, whatever!
Alsjeblieft, het mag ook veilig zijn voor jezelf! Door rustig stapje voor stapje weer de leuke dingen op te pikken en nu weer sinds 3-4 dagen, ben ik weer buiten aan het vliegen met Rex! Nog wel even met handschoentjes, maar dat is prima.
Heb jij een opgroeiende vogel? Alsjeblieft, laat die vitamine D prikken! Ja maar hij komt 4-6 uur buiten, dat zou voldoende moeten zijn! Met opgroeiende vogels? Mogelijk niet…
En ook even eerlijk. Ik ben natuurlijk helemaal van de ‘genlte parenting’, maar heel belangrijk is het: dat als je vogel bijt hij niet krijgt wat hij wil!
Gentle parenting betekend niet dat je alles maar laat toestaan van je vogel! Daar krijg je hele vervelende vogels van. Ook hele vervelende mensen trouwens… Dus er zit wel degelijk een consequentie aan vast als Rex bijt.
Wat hebben wij meegemaakt he, de afgelopen maand! Echt waar. Dan kom je van een vogel waarmee je alles mee kan… Op de rug leggen, zelfs in de lucht gooien tot aan niks. Zero. Dat is niet leuk he Rex.
Gelukkig gaat het nu weer de goede kant op!